Wprowadzenie.
Rozpoczynając przygodę z testowaniem, warto nauczyć się słownictwa, jakim posługują się testerzy. Pojęcia, które tu zamieszczam, znajdują się na stronie Stowarzyszenia Jakości Systemów Informatycznych (sjsi) pod tym linkiem. Na stronie znajdziecie również wszystkie informacje o egzaminie, jak się zapisać, jakie są opłaty oraz jakie są terminy egzaminów. Jeżeli będziecie przystępować do egzaminu ISTQB w celu uzyskania tytułu Certyfikowanego Testera ISTQB Poziomu Podstawowego (ang. ISTQB Certified Tester Foundation Level), wówczas, każde z poniższych pojęć możecie spotkać na egzaminie.
57. Sekwencyjny model wytwarzania oprogramowania (ang. Sequential development model)
Typ modelu cyklu wytwarzania oprogramowania, w którym kompletny system jest wytwarzany sekwencyjnie w oddzielnych, kolejnych, niezachodzących na siebie fazach.
58. Strategia testów, strategia testów w organizacji (ang. Test strategy)
Dokumentacja zgodna z polityką testową, która opisuje ogólne wymagania dotyczące testowania oraz szczegółowe informacje na temat przeprowadzania testów w organizacji.
59. Sumaryczny raport z testów (ang. Test summary report)
Raport z testów, który zawiera ocenę odpowiednich pozycji testowych w odniesieniu do kryteriów wyjścia.
60. Szacowanie testów (ang. Test estimation)
Aproksymacja związana z różnymi aspektami testowania.
61. Śledzenie (ang. Traceability)
Stopień, w jakim można ustalić relację pomiędzy dwoma lub większą liczbą produktów prac.
62. Środowisko testowe, łoże testowe, sprzęt testowy (ang. Test environment)
Środowisko, w skład którego wchodzi sprzęt, wyposażenie, symulatory, narzędzia programistyczne oraz inne elementy wspierające, potrzebne do wykonania testu.
63. Technika testowa oparta na doświadczeniu (ang. Experience-based test technique)
Technika testowania oparta tylko o doświadczenie, wiedzę i intuicję testera. Synonyms: technika oparta o doświadczenie, technika projektowania testów oparta o doświadczenie
64. Technika testowania (ang. Test technique)
Procedura używana do definiowania warunków testowych, projektowania przypadków testowych i określania danych testowych.
65. Testalia (ang. Testware)
Produkty prac stworzone w ramach procesu testowego, używane do planowania, projektowania, wykonywania, oceny i raportowania testów.
66. Tester (ang. Tester)
Osoba wykonująca testy.
67. Testowanie (ang. Testing)
Proces składający się ze wszystkich czynności cyklu życia, zarówno statycznych, jak i dynamicznych, skoncentrowany na planowaniu, przygotowaniu i ocenie oprogramowania oraz powiązanych produktów w celu określenia, czy spełniają one wyspecyfikowane wymagania oraz na wykazaniu, że są one dopasowane do swoich celów oraz na wykrywaniu usterek.
68. Testowanie akceptacyjne (ang. Acceptance testing)
Poziom testów zorientowany na ustalenie, czy zaakceptować system.
69. Testowanie akceptacyjne przez użytkownika, testowanie akceptacyjne (ang. User acceptance testing)
Rodzaj testu akceptacyjnego wykonywanego w celu ustalenia, czy użytkownicy dla których przeznaczony jest system, akceptują go.
70. Testowanie akceptacyjne zgodności z prawem (ang. Regulatory acceptance testing)
Rodzaj testów akceptacyjnych przeprowadzanych w celu sprawdzenia, czy system jest zgodny z prawem, odpowiednimi zasadami i przepisami.
71. Testowanie akceptacyjne zgodności z umową (ang. Contractual acceptance testing)
Rodzaj testów akceptacyjnych przeprowadzonych w celu sprawdzenia, czy system spełnia wymagania umowy.
72. Testowanie alfa (ang. Alpha testing)
Rodzaj testów akceptacyjnych wykonywanych w środowisku testowym programisty przez osoby spoza organizacji wytwórczej.
73. Testowanie beta (ang. Beta testing)
Rodzaj testów akceptacyjnych przeprowadzanego poza środowiskiem testowym organizacji wytwórczej przez osoby spoza organizacji.
74. Testowanie białoskrzynkowe (ang. White-box testing)
Testowanie oparte na analizie wewnętrznej struktury modułu lub systemu. Synonyms: testowanie przezroczysto-skrzynkowe, testowanie na podstawie kodu, testowanie szklano-skrzynkowe, testowanie pokrycia logiki, testowanie sterowane logiką, testowanie strukturalne, testowanie w oparciu o strukturę
75. Testowanie dynamiczne (ang. Dynamic testing)
Testowanie, podczas którego wykonywany jest kod modułu lub systemu.
76. Testowanie eksploracyjne (ang. Exploratory testing)
Podejście do testowania, w którym testerzy dynamicznie projektują i przeprowadzają testy na podstawie swojej wiedzy, badania elementu testowego i wyników z poprzednich testów.
77. Testowanie funkcjonalne (ang. Functional testing)
Testowanie wykonywane by ocenić czy moduł lub system spełnia wymagania funkcjonalne.
78. Testowanie integracji modułów, testowanie połączenia (ang. Component integration testing)
Testy wykonywane w celu wykrycia usterek w interfejsach i interakcjach pomiędzy integrowanymi modułami.
79. Testowanie integracji systemów (ang. System integration testing)
Poziom testów koncentrujący się na interakcjach między systemami.
80. Testowanie integracyjne (ang. Integration testing)
Poziom testów, który koncentruje się na interakcjach pomiędzy modułami lub systemami.
81. Testowanie modułowe, testowanie komponentów, testowanie jednostkowe (ang. Component testing)
Poziom testów, który koncentruje się na poszczególnych modułach sprzętowych lub programowych.
82. Testowanie niefunkcjonalne (ang. Non-functional testing)
Testowanie przeprowadzane w celu sprawdzenia zgodności modułu lub systemu z wymaganiami niefunkcjonalnymi.
83. Testowanie oparte na przypadkach użycia (ang. Use case testing)
Czarnoskrzynkowa technika testowania, w której przypadki testowe są projektowane w celu wykonywania zachowań przypadków użycia. Synonyms: testowanie w oparciu o scenariusze, testowanie w oparciu scenariusze użytkownika
84. Testowanie oparte na ryzyku (ang. Risk-based testing)
Testowanie, w którym zarządzanie, wybór, priorytetyzacja i wykorzystanie działań testowych i zasobów są oparte na odpowiednich typach i poziomach ryzyka.
85. Testowanie oparte na słowach kluczowych, testowanie oparte na słowach akcji (ang. Keyword-driven testing)
Technika skryptowa wykorzystująca skrypty zawierające wysokopoziomowe słowa kluczowe oraz pliki wspomagające, zawierające niskopoziomowe skrypty implementujące te słowa kluczowe.
86. Testowanie pielęgnacyjne (ang. Maintenance testing)
Testowanie zmian we wdrożonym systemie lub testowanie wpływu zmienionego środowiska na wdrożony system.
87. Testowanie potwierdzające (ang. Confirmation testing)
Rodzaj testu związanego ze zmianą przeprowadzonego po naprawieniu defektu w celu potwierdzenia, że awaria spowodowana przez ten defekt już nie występuje.
88. Testowanie przejść pomiędzy stanami, testowanie stanów (ang. State transition testing)
Czarnoskrzynkowa technika testowania, w której przypadki testowe są zaprojektowane tak, by wykonywać elementy modelu przejścia stanów.
89. Testowanie regresji (ang. Regression testing)
Rodzaj testowania związanego ze zmianami mającego na celu wykrycie, czy defekty zostały wprowadzone lub odkryte w niezmienionych obszarach oprogramowania.
90. Testowanie statyczne (ang. Static testing)
Testowanie, które nie wymaga wykonania testowanego obiektu
91. Testowanie sterowane danymi (ang. Data-driven testing)
Technika skryptowa wykorzystująca pliki danych do przechowywania danych testowych i wyników oczekiwanych, które są potrzebne do wykonania skryptów testowych.
92. Testowanie systemowe (ang. System testing)
Poziom testów, który koncentruje się na sprawdzeniu, czy system jako całość spełnia określone wymagania.
93. Testowanie w oparciu o listę kontrolną (ang. Checklist-based testing)
Technika projektowania testów oparta na doświadczeniu, w której doświadczony tester używa listy ogólnych zagadnień, które powinny być odnotowane , sprawdzone, zapamiętane lub zbioru reguł bądź kryteriów, względem których produkt ma być sprawdzany.
94. Testowanie w oparciu o tablicę decyzyjną (ang. Decision table testing)
Czarnoskrzynkowa technika testowania, w której przypadki testowe są projektowane w celu wykonania kombinacji wejść i wynikających akcji, ujęte w formie tablicy decyzyjnej.
95. Testowanie związane ze zmianami (ang. Change-related testing)
Typ testowania inicjowany przez modyfikację modułu lub systemu.
96. Typ testów (ang. Test type)
Grupa czynności w testowaniu ukierunkowana na określone charakterystyki modułu lub systemu, oparta na specyficznych celach testowania.
97. Ukończenie testów (ang. Test completion)
Czynność obejmująca udostępnianie testaliów dla późniejszego użycia, pozostawianie środowisk testowych w zadowalającym stanie i komunikowanie wyników testowania odpowiednim interesariuszom.
98. Walidacja (ang. Validation)
Sprawdzanie poprawności i dostarczenie obiektywnego dowodu, że produkt procesu wytwarzania oprogramowania spełnia potrzeby i wymagania użytkownika.
99. Warunek testowy (ang. Test condition)
Testowalna własność modułu lub systemu zidentyfikowana jako podstawa do testowania.
100. Weryfikacja (ang. Verification)
Sprawdzenie poprawności i dostarczenie obiektywnego dowodu, że produkt procesu wytwarzania oprogramowania spełnia zdefiniowane wymagania.
101. Wykonywanie testu (ang. Test execution)
Czynność polegająca na przeprowadzeniu testu modułu lub systemu, by otrzymać rzeczywiste wyniki.
102. Wyrocznia testowa (ang. Test oracle)
Źródło określające oczekiwane wyniki w celu porównania z faktycznym wynikiem systemu podlegającemu testowaniu.
103. Zapewnienie jakości (ang. Quality assurance)
Działania skoncentrowane na zapewnieniu, że wymagania jakościowe będą spełnione.
104. Zarządzanie defektami (ang. Defect management)
Proces rozpoznawania, rejestrowania, klasyfikacji, badania, rozwiązywania i usuwania defektów.
105. Zarządzanie konfiguracją (ang. Configuration management)
Dyscyplina używająca technicznych i administracyjnych metod kierowania i nadzoru w celu określenia i udokumentowania charakterystyk funkcjonalnych i fizycznych elementów konfiguracji, kontroli zmian tych charakterystyk, zapisywania i raportowania wykonywania zmian i statusu implementacji oraz weryfikacji zgodności z wyspecyfikowanymi wymaganiami.
106. Zestaw testowy (ang. Test suite)
Zestaw skryptów lub procedur testowych wykonywanych w określonym przebiegu testów.
107. Zgadywanie błędów (ang. Error guessing)
Technika testowania, w której testy są wyprowadzane w oparciu o wiedzę testera na temat przeszłych awarii lub generalną wiedzę o trybach możliwych awarii. Uwaga tłumaczy: ten termin powinien się nazywać defect guessing – zgadywanie defektów, nie został zmieniony ze względu rozpowszechnienie terminu error guessing.